پیشینه و مبانی نظری مدیریت پایدار شهری با تاکید بر مشارکت شهروندان
دانلود
پیشینه و مبانی نظری مدیریت پایدار شهری با تاکید بر مشارکت شهروندان #جغرافیا و docx +دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت
پیشینه و مبانی نظری مدیریت پایدار شهری با تاکید بر مشارکت شهروندان جزئیات: توضیحات: فصل دوم پژوهش کارشناسی ارشد و دکترا (پیشینه و مبانی نظری پژوهش) همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه توضیحات نظری کامل در مورد متغیر پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب منبع : انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA) 2-1-مقدمه 9 2-1-1-مفهوم حکمرانی 9 2-1-3-حکمرانی شهری 9 2-1-4-گذار از حکومت شهری به حکمرانی شهری 11 2-1-5-اهداف حکمرانی شهری 12 2-2-مدیریت شهری: 13 2-2-1-مدلهای مدیریت شهری 14 2-2-2-تعریف حكومت محلی و سازمان محلی 15 2-2-3-انواع سازمان های محلی 15 2-3-جایگاه محوری شهرداریها در نظام مدیریت شهری 16 2-3-1-مدیریت مشارکتی: 18 2-4- مشارکت: 20 2-4-1-نظریه وکالتی: 22 2-4-2-نظریه مشارکتی: 22 2-4-3-نظریه پایه برنامه ریزی مشارکتی 23 2-4-4-ویژگی ها و مراتب مشارکت 24 2-4-5-دیدگاه های نظری درباره مشاركت: 24 2-4-6-مصادیق مختلف مشاركت: 24 2-4-7-عناصر ( اركان ) اساسی مشاركت: 25 2-4-8-موانع مشاركت: 25 2-4-9-ویژگی های مشاركت: 26 2-4-10-انواع مشارکت 27 2-4-11-نظریه های رایج در زمینه مشارکت 28 2-5-شهروند، شهروند مداری و جایگاه آن در حقوق شهری 30 2-5-1-شهروندی و فلسفه وجودی آن 30 2-5-2-ساز و کار رابطه شهروندی-شهرداری: حقوق و وظایف متقابل 32 2-5-3-مفهوم و حقوق شهروندی در ایران 33 2-5-4-غیبت شهروندی در قوانین شهری ایران 35 2-6-1-توسعه پایدار شهری 37 2-6-2-اهداف ،ابعاد و اصول توسعه پایدار 37 2-6-3-مقیاس محلی توسعه پایدار 38 2-6-4–شاخصهای توسعه پایدار 38 2-6-5-شاخص اقتصادی 38 2-6-6-شاخص کالبدی 38 2-6-7-نظریه توسعه پایدار شهری 39 2-6-8-نظریه توسعه پایدار و مدیریت شهری 40 2-7-پایداری شهری و مدیریت شهری پایدار 43 2-8- مفهوم توسعه 45 2-8-1- دیدگاههای نظری توسعه 45 2-8-2-مولفه‌های اصلی برای توسعة پایدار عنوان شده است: 46 2-8-3-سیستم متعامل در توسعة پایدار 46 2-8-4-رویكرد سیستمی و توسعة پایدار 47 2-9-نظریه توسعة پایدار شهری 48 2-11- مجموعه پروژه‌های انجام شده در شهرداری تهران در زمینه مشارکت شهروندی 51 2-11-1- پروژه شهر سالم 51 2-11-2- طرح شهردار مدرسه 51 2-11-3-طرح غنچه‌های شهر 52 2-11-4- طرح شورایاری محلات 52 2-11-5-طرح برنامه های اوقات فراغت شهرداری تهران با الگوی مشارکت مردمی 53 2-12-سرمایه اجتماعی 54 2-13- الگوهای مشارکت شهروندی مدیریت شهری در كشورهای پیشگام 56 2-14-طراحی الگوی مشارکت شهروندان در امور شهری …………………………………………………..56 2-1-مقدمه حکمرانی و حکمرانی خوب مفاهیمی هستند که امروزه در علوم سیاسی، امور دولتی و بویژه مدیریت توسعه مطرح و به کارگرفته میشوند. این مفاهیم در کنار مفاهیمی دیگر مانند دموکراسی، جامعه متمدن، مشارکت شهروندان، حقوق بشر و توسعه اجتماعی و پایدار معنی مییابند. بنابراین با توجه به موضوعیت یافتن این مفاهیم و ضرورت توجه به آنها به دلیل تغییرات مستمر جوامع و ارتباط آنها با یکدیگر، تعیین سطوح بهکارگیری و متولیان جاری سازی آن اهمیتی قابل توجه دارد. به همین دلیل ایجاد تمایز و تعریف دقیق هر یک از مفاهیم حکومت، حکمرانی، حکمرانی خوب و مدیریت در دو سطح کشور و شهر میتواند به طور اعم نقش هر یک از عاملان اصلی و به طور اخص نقش و مسولیت مدیران شهری را مشخص کند و بر اساس آن، امکان تعیین الگوی مناسب و ایجاد زیرساختهای لازم برای مدیریت شهر و بهرهگیری از مزایای حکمرانی خوب شهری در سایه سازماندهی مناسب فراهم آید. 2-1-1-مفهوم حکمرانی اصطلاحات حکمرانی و حکومت، دارای مفاهیم محض و تخصصی بوده که بعضاَ فارغ از مفهوم، معمولاً جایگزین یکدیگر به کار میروند. اما قدمت حکمرانی به تاریخ تمدن بشری برمیگردد. واژه حکمرانی از لغت یونانی (Kybernan) و (Kybernetes) گرفته شده و معنی آن هدایت کردن و راهنمایی کردن و یا چیزها را در کنار هم نگه‌داشتن است. در حالی که مفهوم حکومت دلالت بر واحد سیاسی برای انجام وظیفه س سیاستگذاری داشته و برجستهتر از اجرای سیاستها است. پس میتوان گفت واژه حکمرانی اشاره به پاسخگو بودن هم در حوزه سیاستگذاری و هم در حوزه اجرا دارد (شریفیان ثانی، 1380،ص،149) حکمرانی طی دهه 1990 میلادی، به یکی از واژه های محوری علوم اجتماعی، به ویژه در حوزه نظریه سیاسی، علوم سیاسی و جغرافیایی انسانی تبدیل شدهاست. بنابراین حکمرانی را میتوان کنش، شیوه یا سیستم اداره دانست که در آن مرزهای بین سازمانها و بخش عمومی و خصوصی در سایه یکدیگر محو میشوند. جوهره حکمرانی به وجود روابط متعامل بین و درون حکومت و نیروهای غیرحکومتی اشاره دارد(برک پور؛ اسدی1388،ص،18) 2-1-3-حکمرانی شهری حکمرانی شهری، طبق تعریف زیست بوم سازمان ملل[1] عبارت است از مجموع روشهای برنامهریزی و مدیریت عمومی شهر از سوی افراد، نهادهای عمومی و نهادهای خصوصی و نیز فرایند مستمری است که از آن طریق، منافع متضاد یا متعارض با یکدیگر همراه شده و زمینه همکاری و کنش متقابل فراهم میآید. طبق این تعریف حکمرانی شهری، هم نهادهای رسمی و هم اقدامات غیررسمی و سرمایه اجتماعی شهروندان را در برمی‌گیرد(2006 UN-HABITAT,). بعلاوه نباید از نظر دور داشت تحقق سبک و شیوه مدیریت امور محلی و شهری که از آن به عنوان حکمرانی یاد می شود منوط به شکل گیری یک مجموعه روابط رسمی و ساختارهایی از قبیل قانون مداری، چارچوبهای حقوقی مدون و مشخص، تعریف و تعیین حدود رژیمهای سیاسی، تعیین سطوح تمرکززدایی و فراهم کردن زمینه مشارکتهای همگانی در امور تصمیم گیری راجع به خط‌مشی‌هاست (اکبری، 1381، ص136) حمکرانی شهری بر خلاف مدیریت شهری، فرایندی مدیریتی است که به اتخاذ و حفظ زیربناها و خدمات شهری می‌پردازد. حکمرانی شهری فرایندی کاملاً سیاسی در نظر گرفته میشود (شریفیان ثانی، 1380، ص،9) و از آنجا که حکمرانی یا حاکمیت شهری، وظیفه به اجرا در آوردن تصمیمات و سیاست‌های عمومی در جهت منافع عامه را دارد (پاداش و همکاران، 1386،ص،4) به عنوان فرایند مشارکتی توسعه، تعریف میشود و به موجب آن همه ذینفعان شامل حکومت، بخش خصوصی و جامعه مدنی تمهیداتی را برای حل مشکلات شهری فراهم میآورند که نتیجه آن رفع ناپایداری توسعه شهری، رفع ناپایداریها از بدنه نهادهای مدیریتی، برنامهریزی شهری، کارآمد سازی و مسئولیت پذیری بیشتر در اداره امور شهری و تفویض قدرت، وظایف و صلاحیتها به حکومتها و سایر ذینفعان محلی خواهد بود(لالهپور،1386،ص68) بنابراین حکمرانی شهری را میتوان فرایندی دانست که بر اساس کنش متقابل میان سازمانها و نهادهای رسمی اداره شهر از یک طرف و سازمانهای غیردولتی و تشکل‌های جامعه مدنی از طرف دیگر شکل می‌گیرد. [1] .UN-HABITAT